Deze tekening werd gemaakt naar aanleiding van een eerdere opdracht waar ik zelf minder tevreden van was. Ik bleef met mijn ei zitten en ik probeerde mijn eigen interpretatie te geven van het stadsleven. Je kan als het ware anoniem zijn in grote steden door de hoeveelheid aan mensen die allemaal doelloos meelopen met de massa. Je kan kiezen om dit geheel te overstijgen en alles meer te relativeren. We hoeven niet mee te lopen, we kunnen en zouden moeten onszelf zijn, onderscheidend. Het anonieme van de stad intrigeert me.